Witamina C jest niezbędnym składnikiem odżywczym dla ludzkiego organizmu. Nie tylko wzmacnia układ odpornościowy, ale także jest potrzebna do wzrostu i odbudowy tkanek. Dlatego zwiększyć spożycie witaminy C można za sprawą dodania do codziennej diety 10 roślin bogatych w ten składnik.
Wszystkie rośliny bogate w witaminę C, które za chwilę zaprezentujemy z powodzeniem można uprawiać nie tylko w ogrodzie ale również w warunkach domowych np. w namiocie do uprawy typu growbox.
Szczaw zielony
Wzmianki na temat tej rośliny występowały do XVIII wieku w literaturze jamajskiej. W tej chwili szczaw zielony jest powszechnie spotykany na łąkach w Europie i Azji Środkowej. W smaku przypomina kiwi lub kwaśne poziomki. To świetny dodatek do sałatek, zup, gulaszu, dań jajecznych, rybnych i makaronów.
Obejrzyj nasze filmy:
Jedna filiżanka (40 g) świeżego szczawiu zapewni 32% dziennego zapotrzebowania osoby dorosłej na witaminę C. Jest to również naturalne źródło błonnika, białka, witaminy A, B-6, żelaza, magnezu, potasu i wapnia.
Szczaw krwisty
To bardzo niedoceniana odmiana szczawiu, równie zdrowa i smaczna jak szczaw zielony, ale o bardziej wyrazistym wyglądzie. Jej czerwonym żyłkom roślina zawdzięcza właśnie nazwę „krwawy”, a jej sok często ma czerwoną pigmentację.
Smak krwawego szczawiu jest cierpki, przez co idealnie nadaje się do sosów. To również dobry dodatek do kanapek i sałatek. Krwawy szczaw jest bogaty nie tylko w witaminę C, ale również witaminy z grupy B, oraz wapń, potas, magnez i przeciwutleniacze.
Boćwina zielona
Boćwina została po raz pierwszy odkryta najprawdopodobniej na Sycylii we Włoszech. Do połowy XIX wieku była uważana w Europie za wyjątkową roślinę. Po wojnie secesyjnej zaczęto ją uprawiać w USA.
Od tego czasu to coraz bardziej popularny składniki dań w stylu śródziemnomorskim, takich jak min. makarony. Smak boćwiny można określić jako łagodniejszą wersję szpinaku. Młode liście rośliny to świetne uzupełnienie sałatek.
Jej dojrzałe liście mogą być lekko gorzkie, więc lepiej nadają się do gotowania. Boćwina jest naturalnie bogata w witaminę C. Tylko jedna filiżanka młodych liści (36 g) dostarcza 14% dziennego zapotrzebowania na ten składnik. Roślina zawiera również witaminy A, E, K, błonnik, magnez, żelazo i potas.
Boćwina czerwona
Ma ten sam łagodny, podobny do szpinaku smak zielonej boćwiny i jest bardzo pożywna. Dlatego czerwoną boćwinę można wykorzystać do stworzenia bardziej estetycznych i kolorowych sałatek.
Ta roślina wręcz kipi witaminą C, a także dostarcza witaminę A, E, wapń, magnez i potas. Boćwina ma więcej związków bioaktywnych i 9 razy wyższą aktywność przeciwutleniającą niż boćwina zielona.
Shungiku
Shungiku to bardzo popularna roślina w kuchni azjatyckiej. Jej nazwa w języku japońskim oznacza „wiosenną chryzantemę”. Co ciekawe, shungiku zostało po raz pierwszy odkryta w okolicach basenu Morza Śródziemnego oraz w niektórych częściach Europy i północnej Azji.
W tej chwili rośnie na wyżynach Azji Południowo-Wschodniej, w Chinach i Japonii. Smak rośliny można opisać jako skrzyżowanie selera z marchewką, ale z cierpkim, świeżym posmakiem. Shungiku sprawdza się w smażonych daniach oraz w mieszankach ryżu. Roślina jest bogata w witaminę C – jedna duża filiżanka (100 g) zapewni 40% dziennego zapotrzebowania osoby dorosłej. Shungiku dostarcza również sporą ilość witamin A i B oraz jest naturalnym źródłem przeciwutleniaczy.
Jarmuż czerwony
Jarmuż czerwony ma mięsistą konsystencję i świetnie smakuje na surowo. Nic dziwnego, że było to jedno z najczęściej spożywanych warzyw w Średniowieczu. Podczas II wojny światowej w Wielkiej Brytanii zachęcano do uprawy jarmużu, ze względu na jego wysoką wartość odżywczą podczas racjonowania żywności.
Jedna filiżanka (20 gramów) świeżych liści jarmużu dodana do porannego smoothie dostarcza 26% dziennego zapotrzebowania na witaminę C. Poza tym jarmuż jest naturalnym źródłem wapnia, magnezu i żelaza.
Pak Choi
Pak choi jest uprawiany w Chinach od ponad 5000 lat. Dziś jest to dobrze znany składnik kuchni międzynarodowej. Pak choi ma rześką konsystencję i świeży, trawiasty smak z subtelnymi nutami pieprzu.
Można go gotować na patelni, dodawać do dań z tofu, pieczeni lub po prostu jeść na surowo w sałatkach. Tylko jedna filiżanka młodych listków dostarcza 42% dziennego zapotrzebowania na witaminę C i sporą ilość witamin A i K. Zawiera również wapń, magnez, potas, mangan i żelazo.
Kolendra
Uważa się, że kolendra jest jednym z pierwszych ziół używanych przez ludzkość, datowanym na 5000 lat p.n.e. i wspomnianym w pismach historycznych już w 1500 r. p.n.e. Jest to bardzo popularny składnik past curry, smażonych potraw, dipów, guacamoles i sals.
Smak kolendry można określić jako jasny i cytrusowy. Roślina jest bogata w witaminę C. Jedna mała filiżanka (16 g) świeżych liści zapewni 36% dziennego zapotrzebowania osoby dorosłej. Kolendra zawiera również witaminy A, K i potas.
Tymianek
Tymianek od tysięcy lat jest doceniony jako lecznicze zioło. W Starożytności był postrzegany jako antidotum na truciznę i kluczowy składnik mikstur. Symbolizuje także odwagę i waleczność. Uważano, że rzymscy żołnierze wymieniali między sobą gałązki tymianku na znak szacunku.
To popularne zioło bardzo dobrze komponuje się z jajkami, pomidorami, serem, zimowymi warzywami i rybami. Może być również stosowane jako przyprawa do drobiu. Tymianek jest bogaty w witaminę C, jedna mała łyżeczka liści zapewni 2% dziennego zapotrzebowania. Tymianek zawiera również witaminę A, błonnik, żelazo, miedź i mangan.
Pietruszka
Pietruszka pochodzi z południowej Europy i zachodniej Azji i jest uprawiana od ponad 2000 lat. Rzymianie bardzo cenili to zioło, używając je nawet za lekarstwo na kaca.
To oczywiście dodatek do zup, jak również świeżych sałatek, sosów czy dań mięsnych, a nawet prozdrowotnych koktajli. Pietruszka jest bogata w witaminę C – jedna mała łyżeczka świeżych liści zapewni 7% dziennego zapotrzebowania. Jest bogata również witaminy B12, K, wapń, żelazo, magnez, potas i przeciwutleniacze.
Artykuł powstał we współpracy z internetowym sklepem ogrodniczym – MrGrow
